Όλα ξεκινάνε από το ενδιαφέρον μας για την φύση, δημιουργώντας έτσι μια καινούργια αίσθηση σχετικά με τη γη. Μέσα από αυτή την φιλοσοφική προσέγγιση για κάθε τοπίο, αρχίζουμε να οριοθετούμε το σχήμα που θα έχει ο κήπος. Ο κάθε κήπος θα πρέπει να έχει τον δικό του χαρακτήρα και όχι απομίμηση κάποιου άλλου.

Η άποψή μας για την σύνθεση  του κήπου ξεκινάει από την πρώτη επαφή μας με τον χώρο.  Η οπτική που βλέπουμε τον προς διαμόρφωση χώρο μορφοποιείτε ανάλογα τα στοιχεία που τον περιβάλουν όπως οικοδομική ανάπτυξη, φυσικά στοιχεία (κλιματικά, εδαφολογικά, ανάγλυφο περιοχής, χλωρίδα και πανίδα, προσανατολισμός κα. ) και τις ανάγκες που προκύπτουν από την μελλοντική χρήση που θα φιλοξενεί.


Μελέτη

Το πρώτο βήμα πριν αρχίσουμε να σχεδιάζουμε είναι να καθορίσουμε μαζί με τον ιδιοκτήτη τους χώρους και τις χρήσεις τους.

Για τον σχεδιασμό ενός περιβάλλοντα χώρου, προϋπόθεση αποτελεί η ορθή μέτρηση και αποτύπωση του χώρου μελέτης με γεωδαιτικό σταθμό. Καταγράφει τα στοιχεία που βρίσκονται στον χώρο και κατά επέκταση και στο ευρύτερη περιοχή.   



Έπειτα προσδιορίζουμε τις χρήσεις του χώρου με βάση των δεδομένων που έχουμε καταγράψει. Τέτοια στοιχεία αποτελούν τα υπάρχων δεδομένα, τα στοιχεία που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή μελέτης, τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη καθώς και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν.

Οι καιρικές συνθήκες καθώς και το χώμα. παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.  Παράγοντες που είναι εξίσου σημαντικοί στο πως θα καθορίσουμε την μελέτη μας.




Στην συνέχεια προσδιορίζουμε τις χρήσεις του χώρου που μελετάμε καθώς και τους τρόπους σύνδεσης μεταξύ τους. Ως χρήσεις του χώρου εννοούμε όλες ης λειτουργικές ενότητες που έχουν σχέση με τη διαμόρφωση του τοπίου όπως το καθιστικό, το υγρό στοιχείο,  χώροι περιπάτου, χώροι πρασίνου κλπ.



Οι τρόποι σύνδεσης μεταξύ των χώρων χρήσης, αποτελεί καίριο θέμα, τόσο για πρακτικούς λόγους όσο και από άποψη δημιουργίας μιας αίσθησης κίνησης στο έδαφος. Έτσι για να δημιουργήσουμε κατευθύνσεις στο περιβάλλοντα χώρο χρησιμοποιούμε διαδρόμους. Αυτοί ενώνουν τις διάφορες χρήσεις μεταξύ τους, οριοθετούν πορείες και προσδιορίζουν οπτικούς άξονες.





Ένα σημαντικό κομμάτι πριν κλείσουμε την μελέτη αποτελεί η φύτευση. Καθορίζουμε τους χώρους και τα σημεία όπου θα φυτέψουμε καθώς καταγράφουμε και τα υπάρχων φυτά. Προσδιορίζουμε τι είδους φυτά απαιτούνται από θέμα ανθεκτικότητας, αντοχής αλλά και από θέμα σκιάς – ήλιου.
Επίσης καταγράφουμε τα σημεία που θέλουμε απομόνωση και άλλα στα οποία δεν θέλουμε να καλύψουμε την θέα καθώς τους χώρους όπου δεν θα φυτευτούν αλλά ούτε θα πλακοστρωθούν τοποθετούμε χλοοτάπητα εφόσον μπορεί να ευδοκιμήσει.


Σχεδιασμός στο χώρο

Ο κήπος θα πρέπει από τον αρχικό σχεδιασμό του σπιτιού να αποτελεί μέρος του σχεδίου. Καθώς δεν θα πρέπει απλά να εναρμονίζεται με το περιβάλλοντα χώρο αλλά να αποτελεί μια μικρογραφία της γενικότερης εικόνας του τοπίου.

Ο περιβάλλοντα χώρος είναι αυτός που θα μας καθοδηγήσει στο πώς να εξισορροπήσουμε καλύτερα το σπίτι μας μέσα στο οικόπεδο, όπου με την σειρά του τα επίπεδα που θα διαμορφωθούν καθώς και τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν θα αποτελούν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο σπίτι και τον κήπο.

Στον αρχικό σχεδιασμό ενός περιβάλλοντα χώρου λαμβάνουμε υπόψη μας τον χώρο όπου θα γίνει η μελέτη ώστε να δημιουργήσουμε ένα εδαφικό μοτίβο και ακολούθως προβαίνουμε στην ταξινόμηση των χώρων χρήσης του.

Ο κήπος θα πρέπει να απαρτίζεται από σχήματα. Εδαφικό σχήμα ή  μοτίβο, σχήματα νερού, δέντρων , φύλλων ακόμα και ανθέων. Αν παρατηρήσει κανείς την κάτοψη ενός κήπου, βλέπει ότι μοιάζει με μια ακολουθία σχημάτων, που αποτελούν τον χλοοτάπητα, την φύτευση, το υγρό στοιχείο κ.α.
Το σχήμα είναι το πιο σημαντικό. Τα σχήματα του κήπου θα πρέπει να συσχετίζονται με το μοτίβο των περιβαλλόντων χώρων τους.

Με περισσότερη λεπτομέρεια προσδιορίζουμε τις λειτουργικές ενότητες, τους διαδρόμους και τους χώρους φύτευσης. Επιπλέον καθορίζουμε τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν όπως υλικά επίστρωσης διαδρόμων, επενδύσεις τοιχίων, υλικά επίστρωσης καθιστικών κ.α.

Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε στον περιβάλλοντα χώρο όπου διαμορφώνουμε και στοιχεία από την περιοχή, όπως είναι η πέτρα. Ακόμα και υλικά τα οποία έχουν απομείνει από την οικοδομή θα μπορούσαν κάλλιστα να διακοσμήσουν τον κήπο όπως τούβλα, σχιστόλιθος, τσιμεντόπλακες κ.α.


Διαμορφώσεις - Κατασκευαστικές Εργασίες


Η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου αποτελεί συνήθως το τελευταίο στάδιο των εργασιών.

Για την ανάπλαση και διαμόρφωση του τοπίου απαιτούνται μικρές ή μεγάλες επεμβάσεις σε αυτό με κατασκευές. Σκάλες, γέφυρες, διάδρομοι, φράκτες, παγκάκια, πέργκολες, μονοπάτια, καθιστικά, στοιχεία νερού είναι μερικές από τις κατασκευές.

Για την σύνθεση όλων αυτών των στοιχείων δεν χρειάζεται μόνο η συνθετική λειτουργία αλλά και η αισθητική αρτιότητα των στοιχείων που θα χρησιμοποιήθούν σε ένα τοπίο.

• Διάδρομοι – Μονοπάτια

Οι διάδρομοι εξυπηρετούν την διακίνηση των πεζών μέσα στον κήπο. Οι διαστάσεις τους εξαρτώνται από το πόσος κόσμος θα περάσει. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή τους απαιτούν τον μεγαλύτερο κόπο και χρόνο , δεδομένου ότι καθορίζουν την αρχιτεκτονική ρυθμολογία και μορφολογία του χώρου και δευτερευόντως την λειτουργία και την σύνδεση των χώρων μεταξύ τους.





Οι διάδρομοι και τα μονοπάτια αποτελούν το κυρίαρχο αισθητικό στοιχείο σε έναν κήπο δίνοντας τις κατευθύνσεις προς όλους τους χώρους χρήσεις.

• Υδάτινα στοιχεία

Το νερό προσφέρει φως και ζωή ακόμα και στους πιο περιορισμένους χώρους. Η δροσερή οπτική εικόνα, ο ήχος από έναν μικρό καταρράκτη μέχρι και τα λουλούδια που μπορεί να καθρεπτίζονται μέσα σε αυτό, σχηματίζουν μια μικρογραφία όασης στο χώρο του κήπου. Η χρήση μιας μικρής με καταρράκτη και σιντριβάνι είναι κάτι το οποίο μπορούν να το απολαύσουν όλες οι ηλικίες.



Μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε δομικό στοιχείο, ακόμα και αν η επιφάνεια στο έδαφος είναι πολύ περιορισμένη.
Όσο πιο απλή είναι η χρήση του νερού σε ένα μικρό χώρο, τόσο καλύτερη εικόνα δίνει.





Στοιχείο νερού αποτελούν και οι πισίνες. Το σχέδιο και η αρχιτεκτονική μορφή της πισίνας πρέπει να εναρμονίζονται με την μορφολογία του υπάρχοντος χώρου.

• Καθιστικά

Τα στοιχεία τα οποία απαρτίζουν έναν κήπο εξαρτώνται από τον τρόπο χρήσης του, καθώς και από το μέγεθος του κήπου για το οποίο προορίζεται. Οι καθιστικοί χώροι μπορεί να είναι καλυμμένοι με πέργκολες ή τελείως ανοικτοί.







Φυτεύσεις


Αρχικά παίρνουμε μια άποψη από τα φυτά που υπάρχουν στο τοπίο γενικότερα και στη συνέχεια τα εντάσσουμε στον περιβάλλοντα χώρο ώστε να δημιουργήσουμε την αρμονία και την ενότητα.




Στον αρχικό σχεδιασμό αφού έχουμε μια γενικότερη εικόνα του τοπίου καταγράφουμε και τα φυτά τα οποία υπάρχουν στο χώρο προς διαμόρφωση.  



Στόχος μας είναι να επιδιώξουμε από την μια την αισθητική αναβάθμιση του χώρου και από την άλλη την απομόνωση και την ηρεμία των επισκεπτών στους χώρους πρασίνου.
Αυτό το επιτυγχάνουμε με την ορθή σχεδίαση του περιβάλλοντα χώρου και την επιλογή κατάλληλής φύτευσης. Τα φυτά μπορούν να δημιουργήσουν φυτοφράκτες, για απομόνωση και απόκρυψη κάποιας ’’ δυσάρεστης ‘’ θέας, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να μας προσφέρουν την αισθητική και την αρμονία στο τοπίο.

Βασική παράμετρο στην σχεδίαση της φύτευσης αποτελούν οι κλιματολογικοί παράγοντες όπως η θερμοκρασία, , η ηλιακή ακτινοβολία, οι άνεμοι και η βροχόπτωση.

• Αισθητική αξία

Τα φυσικά σχήματα των φυτών ποικίλουν ανάλογα με το ύψος, το άνοιγμα και την κατεύθυνσή της κόμης. Τα σχήματα αυτά εκ των οποίων μπορούν να διαμορφωθούν με το σωστό κλάδεμα, συμβάλουν στην αισθητική αξία των φυτών, αλλά και καθορίζουν την τελική τους χρήση για τον χώρο που προορίζονται καθώς προσφέρουν και λειτουργικές λύσεις στο χώρο δημιουργίας του τοπίου.

• Λειτουργική αξία

Η χρήση των φυτών έχει και λειτουργική αξία , στην προστασία του εδάφους, στην αντιμετώπιση οπτικών και ηχητικών ενοχλήσεων και στον έλεγχο ρύπανσης.

• Υφή

Οι διαφοροποιήσεις των φυτών ως προς την υφή είναι πολλές. Η υφή προσδιορίζει την χρήση των φυτών. Το αραιό και μικρό φύλλωμα επιτρέπει την οπτική διαμέσου του φυτού. Φυτά με τραχεία υφή είναι καλύτερα να φυτεύονται σε απομονωμένους χώρους και όχι σε χώρους όπου είναι συχνή η χρήση τους. Τέτοια φυτά αποτελούν ο πυράκανθος, το τεύκριο κ.α. Ένα ωραίο αποτέλεσμα αποτελεί ο συνδυασμός φυτών με διαφορετική υφή όπου δημιουργεί ποικιλότητα και προσελκύει περισσότερο την προσοχή του επισκέπτη.

• Χρώμα

Η ελκυστικότητα των φυτών οφείλεται κυρίως  στο χρώμα των φύλλων και των ανθέων τους και όχι τόσο στο σχήμα, το μέγεθος, την υφή τους.

Η ποικιλότητα των φυτών από πλευράς μεγέθους, σχήματος, χρώματος κι υφής συμβάλει  αποφασιστικά στο σχεδιασμό ενός νέου τοπίου ή της αποκατάστασης ενός παλιού
Όλα τα παραπάνω αποτελούν την βάση για σχεδιάσουμε με περισσότερη ευκρίνεια την μελέτη φύτευσης.

• Λειτουργική χρήση
• Διακοσμητική χρήση
• Αθλητική χρήση

• Ομοιομορφία
• Πυκνότητα
• Υφή
• Χρωματισμός
• Τρόπος αναπτύξεως
• Λειότητα ή απαλότητα

• Νερό Η ύπαρξη ή όχι πηγής νερού (δίκτυο πόλεως, πηγάδι, γεώτρηση, φυσική πηγή, ποταμός, λίμνη κλπ) από την οποία να γίνεται ανεμπόδιστα η άρδευση του χλοοτάπητα. 
• Κλίμα Το σύνολο των κλιματικών  παραγόντων που διαμορφώνουν το μικροκλίμα μιας περιοχής είναι επίσης αποφασιστικό όχι τόσο στην εκτίμηση δυνατότητας κατασκευής του χλοοτάπητα όσο στην επιλογή του είδους που είναι κατάλληλο για την περιοχή.

• Ταχύτητα εγκαταστάσεως διότι εντός ωρών ο χλοοτάπητας είναι εγκατεστημένος.
• Κάλυψη επιφανειών όπου η σπορά είναι δύσκολη
• Ταχεία αντικατάσταση τμημάτων χλοοτάπητα που κατεστράφη από βίαιο παράγοντα ή από υπερβολική φθορά ή κυκλοφορία
• Δυνατότητα εγκαταστάσεως χλοοτάπητα για σύντομο χρονικό διάστημα.